Πρακτικός οδηγός θερινών συγκατοικήσεων (και επιβίωσης)

Επειδή οι περιστάσεις και οι δυσκολίες τους είναι δεδομένες, πολύ συχνά οι έχοντες σπίτι σε νησί βρίσκονται μπροστά σε θερινές συγκατοικήσεις πολυάριθμων φίλων και γνωστών. Συνήθως ολιγοήμερες , δεν μας παίρνει και για παραπάνω. Κι επειδή βεβαίως «όλοι οι καλοί χωράνε» αλλά υπάρχουν και πρακτικά ζητήματα… επεξεργαστήκαμε έναν σύντομο πρακτικό οδηγό, απόσταγμα γνώσης κι εμπειρίας στο θέμα. Αβάντι λοιπόν!

  • Ο ύπνος  ΔΕΝ είναι πρόβλημα. Επιστρατεύουμε καναπέδες, ράντζα, στρώματα, ακόμα και θαλάσσης,  επινοούμε χώρους υπνοδωματίων που ούτε τους έχουμε φανταστεί. Όλοι ευχαριστημένοι στην τελική, μια που δεν ήρθαμε διακοπές για να …κοιμόμαστε.
  • Το φαγητό ΔΕΝ είναι πρόβλημα. Φτάνει να υπάρχει ένα βασικό (και επαρκές σε ποσότητα) φαγητό βάσης, συνήθως ταψιού. Γεμιστά, μπριάμ, παστίτσια και μουσακάδες. Από εκεί και μετά ο καθένας και η καθεμιά όπως μπορεί πορεύεται. Με σνακ αγορασμένα ή ότι προτιμάει.
  • Πάντα πολλά φρούτα και ψωμάκι φρέσκο.
  • Κολακέψτε ξεδιάντροπα τον μάγειρα/μαγείρισσα της παρέας. Ακόμα και να το φαγάκι έχει βγει ανάλατο. Θα το θεωρήσει μεγάλη τιμή και … καθαρίσατε για τις υπόλοιπες μέρες.
  • Πρέπει πάντα να υπάρχει επάρκεια μεταφορικών μέσων. Αυτοκίνητα, μηχανάκια, ποδήλατα, όλα διαθέσιμα. Επειδή οι διαθέσεις δεν συμπίπτουν και συχνά η αυτονομία κίνησης είναι το κλειδί της επιτυχημένης, δίχως προβλήματα μετακίνησης.
  • Μην δίνετε παραπάνω σημασία απ’ ότι πρέπει στην ουρά για το ντους μετά τη θάλασσα. Το λάστιχο της αυλής έχει περισσότερη πέραση και μεγαλύτερη πλάκα.
  • Το ψυγείο είναι θέμα. Πρώτον δεν προλαβαίνει να παγώσει με το άνοιξε κλείσε από διάφορα χέρια, δεύτερον τι να πρωτοχωρέσει; Επιστρατεύουμε τα φορητά ψυγειάκια παραλίας, τον καταψύκτη της γειτόνισσας και ό,τι άλλο προκύψει στη φαντασία μας.
  • Προμηθευτείτε πολύμπριζα. Τόσο για τα διάφορα ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια που διαρκώς γυρεύουν φόρτιση, όσο και για τις απίθανες ανάγκες που μπορεί να προκύψουν και ούτε καν τις φανταζόμαστε.
  • Το φαρμακείο απαραίτητο. Με τα βασικά, αλλά με προσοχή να μην έχουν λήξει. Όχι σαν τον ξάδερφο τάδε που είχε στρατιωτικά φάρμακα από τη θητεία του, το 1980.
  • Αν το κοντινότερο μαγαζί για ψώνια (από φαγώσιμα μέχρι τσιγάρα κ.ά) απέχει αρκετά, συνεννοούμαστε να γίνονται συγκεντρωτικά από έναν δυο θαρραλέους εθελοντές, όποιος ξεχνιέται τραβάει μόνος του το ζόρι.
  • Μη σνομπάρετε την ντόπια παραγωγή, ούτε τα πεσκέσια.  Τα κεράσματα από το μποστανάκι του γείτονα έχουν σώσει ζωές και φιλίες.
  • Ωράρια και αυστηροί κανόνες δεν υπάρχουν. Μόνο αλληλοσεβασμός, ανεκτικότητα και όχι πολλές τσιριμόνιες για ασήμαντα στην τελική, πράγματα.

Οι συμβουλές μπορεί να είναι άπειρες, αλλά σημασία δεν έχουν οι συμβουλές. Σημασία έχει η όρεξη να περάσουμε καλά κι όχι να βγάλουμε τα μάτια μας. Έχουμε όλο τον καιρό μπροστά μας να το κάνουμε το χειμώνα. Τώρα ας κάνουμε καμιά βουτιά!…

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε