Category Archives: Uncategorized

Την επαύριον των Φώτων Χειμών προαναγγελθείς υπό τηλεδιάυλων κι επιπροσθέτως των εσχάτως γνωστών κοινωνικών δικτύων Ενέσκηψε βαρύς χειμών, λέγω, εις την νήσον Κακοκαιρία και ψύχος θανατηφόρον διαπεραστικόν, χιών εις τα ορεινά και άνεμος ανηλεής Ήτις, αμερικανοπνεύστως υπό τινών δοκτόρων του … Συνέχεια →

Είναι αλλιώτικο το κρύο των νησιών Δε φτάνουν τα ρούχα που φοράς για να σε προστατεύσουν Ούτε καλοριφέρ και ζεστό διαμέρισμα Φτάνει στο κόκαλο και σε τρυπά Ο άνεμος εκείνος ο ψυχρός που πίσω σε σπρώχνει Σκυφτοί περαστικοί στην προκυμαία … Συνέχεια →

Κάπως έτσι αν θυμάμαι καλά ήταν ένα από τα αξεπέραστα αρθράκια του Umberto Eco στην τακτική του στήλη στο Espresso. Ήρθε η ώρα να τον δικαιώσω μετά από χρόνια τον αγαπημένο καθηγητή. Είπαμε μέρες που είναι να κάνουμε ένα δώρο … Συνέχεια →

    Ξεκάθαρα και από την αρχή. Αγαπάω τα ταχυδρομεία και τους ταχυδρόμους! Μου έχουν προσφέρει πολλά παραπάνω από όσα θα μπορούσα ποτέ να ανταποδώσω στη ζωή μου. Γράμματα του πατέρα. Χριστουγεννιάτικες ευχές κάτω από το δέντρο. Κάρτες φίλων. Καρτ … Συνέχεια →

  Ο Μ. από την Αλβανία ζει κάπου 15-20 χρόνια στη γειτονιά μας. Στο Κάστρο της Χίου. Ήρθε από το πρώτο κύμα των μεταναστών και παρέμεινε. Δεν καζάντισε. Δεν ήταν έξυπνος; Δεν ήταν πονηρός; Δεν ήταν δικτυωμένος με τους συμπατριώτες … Συνέχεια →

– πάμε για μια μικρή απόδραση (ώπα ρε Πεταλούδα, που έσπασες τις αλυσίδες) – θα φορτίσουμε μπαταρίες (πάλι στην πρίζα δηλαδή) – να ξαναβρούμε τη γνησιότητα (φαρμακωμένη ντομάτα 10 € στη σαλάτα) – η παραλία έχει πολύ κόσμο (γιατί ήρθατε … Συνέχεια →

Επειδή οι περιστάσεις και οι δυσκολίες τους είναι δεδομένες, πολύ συχνά οι έχοντες σπίτι σε νησί βρίσκονται μπροστά σε θερινές συγκατοικήσεις πολυάριθμων φίλων και γνωστών. Συνήθως ολιγοήμερες , δεν μας παίρνει και για παραπάνω. Κι επειδή βεβαίως «όλοι οι καλοί … Συνέχεια →

Ήταν σημαδιακή μέρα η 17 του Ιούλη στη γειτονιά των παιδικών μου χρόνων. Είχαμε και γιορτάζαμε την Αγιά Μαρίνα Εγκρεμού, εκκλησιά της συνοικίας μας. Είχαν προηγηθεί οι Άγιοι Ανάργυροι και θ’ ακολουθούσαν το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, και φυσικά … Συνέχεια →

Έλεγα τις προάλλες σ’ έναν φίλο ότι αυτό που λείπει στην εβδομάδα πριν το Δημοψήφισμα της Κυριακής είναι το χαμόγελο.  Όλοι και όλες με περισσή κατήφεια και αυστηρότητα κρίνουμε, επικρίνουμε, δικάζουμε και καταδικάζουμε. Όχι ότι υποτιμώ τη σοβαρότητα της κατάστασης, … Συνέχεια →

Η παρέα πίνει κάτι σεμνά ουζάκια της Παρασκευής, καλά αραγμένη πάνω στο επερχόμενο Σαββατοκύριακο. Ελάχιστος μεζές, κάτι λίγα θαλασσινά που κεντάνε και ωραία τυράκια. Το πρωί έριχνε καρέκλες, τώρα κάνει ζέστη. Κουβέντες πολλές και διαφορετικές.  Ο Αντωνάκης, αναπόσπαστο μέλος της … Συνέχεια →