Ο τρύγος, το πανηγύρι κι οι ναζί

Μοιάζει ειρηνικός ο Σεπτέμβρης στα μέρη μας. Τα έχουμε ξαναπεί εδώ πέρα. Πιο ήσυχος, πιο στοχαστικός ίσως. Το αμπελάκι τρυγήθηκε και τα σταφύλια πήραν το δρόμο για το οινοποιείο. Αν όλα πάνε καλά το κρασάκι της χρονιάς βγήκε.

Ωστόσο, μες στις μικρές ιστορίες του τρύγου, στα παλιά καλαμπούρια και στα ανέκδοτα που λες, όταν πιάνεις ίσκιο και στρίβεις κανένα τσιγάρο, έρχονται και τα νέα από τον κόσμο.

Δεν υπάρχει απόλυτη απομόνωση βλέπεις και δεν μπορείς να κάτσεις ήσυχος.

Χτες βράδι, εκεί που καθίσαμε κουρασμένοι, να φάμε ένα ζαμπονάκι zwan, ντομάτες, τυρί, να πιούμε και καμιά μπίρα παγωμένη, πριν καταρρεύσουμε, ανοίξαμε τη ρημάδα την τηλεόραση.

Και πέσαμε πάνω στο χυδαίο τσαμπουκά των ναζί και στις καταστροφές που έκαναν σε πανηγύρι στη Ραφήνα αν θυμάμαι καλά.

Καπνίσαμε σκεφτικά και δεν το κουβεντιάσαμε.

Μόνο η Κατερίνα είπε «στα πανηγύρια πάει ο κόσμος για να γελάσει όχι για να σκοτωθεί»

 

Την άλλη μέρα κι αφού ο τρύγος είχε ολοκληρωθεί

Στο μεσημεριανό τσιμπούσι (κάτι μπιφτεκάκια μούρλια, κάτι λουκάνικα θεϊκά και μια σαλάτα σπάταλη) μέσα σε μεγάλη παρέα παρών και ο ακατονόμαστος μικρομεσαίος (που είχαμε γίνει μπίλιες την Καθαρή Δευτέρα, ο «δεν κόβω αποδείξεις γιατί το κράτος κλέβει»).
Ανοίγω την κουβέντα για τη ΧΑ και το πέσιμο στους μικροπωλητές …
μια συγκατάβαση και «κρίμα τους ανθρώπους, μεροκάματο πήγαν να βγάλουν», η στάση της παρέας.
Και πετάγεται ο έξυπνος και λέει περισπούδαστα
«οι άλλοι πληρώνουν ενοίκια, ρεύμα, εφορία κλπ και τους παίρνουν τη δουλειά…»
«τότε σου φταίνε όλοι οι μικροπωλητές με πάγκους όχι μόνο οι ξένοι»
«οι ξένοι πουλάνε λαθραία»
«τι σημαίνει λαθραία;»
«δεν φορολογούνται, δεν κόβουν τιμολόγια τίποτα»
«κι εσύ δεν κόβεις ρε, σ’ αυτό το τραπέζι μας το είπες, να φωνάξω τους ναζί να σου κάνουν λαμπόγυαλο το μαγαζί; σ’ αρέσει;…»
Νίκη στα σημεία.
Ο μαλάκας σε πέντε λεπτά, κι αφού είχε φάει κράξιμο από 10 άτομα, πήρε τη συμβία κι έφυγε… είχαν λέει υποχρέωση …

Υ.Γ. τρεις παρατηρήσεις

1. έχει σημασία να επιτίθεσαι σ’ αυτό που πάνε να περάσουν ως «αυτονόητο»

2. φοβάμαι ότι το γήπεδο ήταν ευνοϊκό, οι μικροπωλητές είναι συμπαθείς στον πολύ τον κόσμο, αν ήταν τίποτα απελπισμένοι στη Βάθη, κάποιοι θα έλεγαν «τα σκουπίδια»

3. το κρασί το φετινό δε θα μου το φαρμακώσει ο εξυπνάκιας, εβίβα!