Πρέπει να ήταν οι πρώτες τάξεις του Λυκείου. Όλη η παρέα είχε περάσει από οργανωμένες κατασκηνώσεις, σε διαφορετικούς τόπους και φορείς. Τις είχε ευχαριστηθεί, αλίμονο. Ανακάλυπτε όμως τη χαρά της ελεύθερης κατασκήνωσης. Εξερευνούσε τη γοητεία του απεριόριστου ελεύθερου χρόνου, της παντελούς απουσίας προγράμματος και ιεραρχίας, του ψαρέματος κατά βούληση, του «στήνω τη σκηνή όπου μ’ αρέσει». Χαιρόταν το ξενύχτι δίπλα στη φωτιά, την κιθάρα του Αλέκου, τις μεγάλες συζητήσεις για μεγάλα ζητήματα, ή και μικρότερα. Τελικά η παρέα (που παραμένει παρέα και σήμερα), εκεί στο σκαλοπάτι που οδηγούσε στην ενηλικίωση, έκανε τα βήματά της με κέφι. Ίσως ήταν και χορευτικά τα βήματα…
Τη φωτογραφία την ανακάλυψα εκ νέου ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα που έκανε ο Βιβλιοθηκάριος. Ας μου συγχωρήσει τη μικρή –ηλικιακή- παρασπονδία.
Συμμετέχουν επίσης οι εκλεκτοί συνιστολόγοι:
Σπονδή στις παρασπονδίες…
εντάξει λίγα χρονάκια διαφορά… 🙂
Κώστα,γελαστά πρόσωπα με λαμμπερά μάτια! Μια χαρά ήταν η παρασπονδία 😉
έχουν τη νοστιμάδα τους…
και τι θα βάλεις στο «μια εφηβική φωτογραφία»;)
αν τον δεις τώρα, θα καταλάβεις 🙂
Από τις ωραιότερες φάσεις τα ελεύθερα camping με καλή παρέα… Ψήνομαι και πάλι (την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενη, ίσως)… Οι μόνες απολύτως ανέμελες διακοπές πάντως είναι όντως αυτές…
Παράθεμα: Μια παιδική φωτογραφία | Αναγεννημένη
Παράθεμα: ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ….:) | KidsCloud.gr
Παράθεμα: . | Anna-Silia
Παράθεμα: Грозный Павлик (Παυλάκης ο Τρομερός) | Anna-Silia
Eδώ εγώ διατείνομαι ότι είμαστε ακόμη παιδιά! Μην μου το χαλάτε, μην μου το χαλάτε!
Παιδικότατότατη τη βρίσκω! Φαίνεται στα μάτια και στα χαμόγελα! 🙂
χε χε χε πολλά ευχαριστώ, κάπως έτσι είναι 😉
Από εδώ που έπρεπε, ακόμα δεν πέρασε ο Δύτης να πει το περίφημο: «Δεν άλλαξες καθόλου»;
Παράθεμα: Μια παλιά φωτογραφία | Σημειωματάριο
Παράθεμα: Грозный Павлик (Παυλάκης ο Τρομερός) | Anna-Silia
Ειναι ακριβώς στο κλιμα του αφιερώματος νομίζω, στη συγχωρούμε την παρασπονδια;)