σημαίες

Σπάνε πικροί σταυροί στα περιβόλια

Άδειο το βλέμμα της στέρφας αγκαλιάς

Βουβή η ματιά εκείνης που μετράει πόσοι λείπουν

Και το χαμόγελο χαραγμένο στην πέτρα

Βαθύ χαμόγελο σε σιδερόπετρα

Του αποχωρήσαντος

Δεν είναι εύκολη απάντηση

Δεν είναι λύση που τη βρίσκουμε συνομιλώντας

Ούτε λύση που σκόνταψε στη σιωπή

Ο τοίχος πάει να γκρεμιστεί

Πρέπει να πιάσουμε το σπίτι…

 

Η φωτογραφία από τη Μαίρυ Κ. αγαπημένη φίλη, κι από τη Βολισσό της Χίου 2012 

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

1 Responses to σημαίες

  1. Ο/Η dimiscon λέει:

    Δεν είναι μια λύση που σκόνταψε στη σιωπή. Ίσως μια σιωπή που σκόνταψε στη λύπη. Και δεν έγινε ποτέ λέξη. Μόνο χάθηκε, σε μια βορεινή πορεία.
    Μου θύμισες :

    Να’σαι καλά…

Σχολιάστε