Η κυρία Μαρίτσα και οι συνιστώσες

Εκλογική Κυριακή στις 6 Μαΐου. Η κυρία Μαρίτσα, είχε φορέσει από νωρίς τα καλά της. Το μαύρο το ταγεράκι, το χρυσό σταυρό, τις καλά λουστραρισμένες από βραδίς γόβες. Είχε χτενιστεί και περίμενε σχεδόν αξημέρωτα. Περίμενε τον εγγονό της το Θοδωρή να την πάει στο εκλογικό τμήμα με το αυτοκίνητο.

Ο Θοδωρής πάντα της έφερνε ψηφοδέλτιο. Διπλωμένο και σταυρωμένο. Το έβαζε στην τσαντούλα της. Και κάνοντας την πονηριά, η κυρία Μαρίτσα έβαζε το διπλωμένο στο φάκελο που της έδιναν, και τα υπόλοιπα στην τσαντούλα να τα έχει να γράφει πόντους στο κουμ καν με τις φιλενάδες.

Χρόνια τώρα ο Θοδωρής είχε αναλάβει να την πηγαίνει στην ψηφοφορία, να της προμηθεύει ψηφοδέλτιο. Το πιο συνηθισμένο ήταν ΠΑΣΟΚ. Τον ήξερε τον Αντρέα η κυρία Μαρίτσα, τον αγαπούσε κι ο συχωρεμένος ο άντρας της. Εκείνης της άρεσε από παλιότερα κι εκείνος ο φρύδιας ο Καραμανλής, αλλά χατίρια δεν χάλαγε. Τα γραμματάκια της τα ήξερε, την κατάσταση την καταλάβαινε. Κι ο Θοδωρής της το είχε πει πριν από μέρες «Φέτος γιαγιά θα ψηφίσουμε Αριστερά, δεν πάει άλλο. Τσίπρα θα ψηφίσουμε…»

«Εσύ ξέρεις Θοδωράκη μου…» απάντησε η κυρία Μαρίτσα. Αριστερούς ήξερε βέβαια από παλιά. Κάτι βασανισμένοι, κάτι κυνηγημένοι, καλοί άνθρωποι.

Μπήκαν στο αυτοκίνητο. Η κυρία Μαρίτσα έκανε το σταυρό της και κρυφοκοίταξε από τα τζάμια της κούρσας αν έβλεπαν οι γειτόνισσες. Καμάρωνε κιόλας. Είχε αρχοντιά η κούρσα του εγγονού, ήταν κι όμορφη μέρα κι ωραία βόλτα. Έβγαινε από το σπίτι πολύ σπάνια κι ο χειμώνας ήταν δύσκολος για τα καλά την είχε κλείσει μέσα.

Ο Θοδωρής όταν έφτασαν στο εκλογικό τμήμα, πάρκαρε, τράβηξε χειρόφρενο και έβγαλε το ψηφοδέλτιο. Διπλωμένο προσεχτικά και σταυρωμένο από τα πριν στον εκλεκτό υποψήφιο. Η κυρία Μαρίτσα, το ξεδίπλωσε, έβαλε τα γυαλάκια της και το διάβασε συλλαβίζοντας φωναχτά. Κόμπιαζε και λίγο μπερδεμένα. «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς»… «Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο»… μετά χάθηκε στα πιο ψιλά γράμματα του ψηφοδελτίου… κίνηση… ανανεωτική … κομμουνιστική… κόκκινο… οικοσοσιαλιστές… ένωση… Προβληματίστηκε. «Θοδωράκη μην έκανες λάθος;… τι είναι όλα αυτά; Που είναι ο Τσίπρας;»

Ο εγγονός  ξεφύσησε… «Ο Τσίπρας είναι γιαγιά… όλα αυτά είναι συνιστώσες…». Δεν πολυκατάλαβε αλλά δεν ξαναρώτησε. Ότι είναι να γίνει καλώς καμωμένο.

Δυο τρεις μέρες μετά έπινε καφεδάκι με τις γειτόνισσες στη βεράντα. Είχε ανοίξει πια ο καιρός κι απολάμβαναν το απόγευμα. Παρότι δεν το συνήθιζαν έπιασαν κουβέντα για τα πολιτικά. «Είδες πόσο ανέβηκε εκείνο το παιδαρέλι ο Τσίπρας; Τς τς τς» έκανε η Θοδώρα, που δαγκωτά εψήφιζε Σαμαρά.  Η κυρία Μαρίτσα βρήκε την ευκαιρία να το πετάξει στην άσπονδη γειτόνισσα:

«Εμ δεν είναι και μόνος του βρε Θοδώρα… έχει και τόσες συνιστώσες πίσω του…»

Καμιά δεν κατάλαβε. Όλες κούνησαν το κεφάλι. Τις είχε αποστομώσει.